#پودینگ_شکلاتی
#گاروم_زنگی یا #لوز
درخت لوز، گاروم زنگی، نام درختی گرمسیری و میوه دار است که در استان‌های ساحلی جنوب ایران هم‌چون هرمزگان و بوشهر می‌روید. این درخت بومی جنوب آسیا (هند، بنگلادش و ...) تا گینه نو و شمال استرالیا است. این درخت تا ۳۵ متر رشد می کند که در جنوب ایران بین ۵ تا ۸ متر دیده می‌شود‌. برگ این درخت پهن و بزرگ است و در فصل پاییز به رنگهای پاییزی در آمده و می‌ریزند، این درخت در اواخر تابستان تا اوایل پاییز ثمر می‌دهد.
مغز این میوه ارزش خوراکی فراوانی دارد و دارای انواع مواد معدنی، ویتامین‌ها، کربوهیدرات و ۱۶ درصد روغن است.
این میوه ارزش دارویی بسیار زیادی دارد و در کشورهای گوناگون از برگ‌ها و و پوست درخت گارم زنگی به شکل گسترده‌ای در پزشکی استفاده می‌کنند، به عنوان مثال در کشور تایوان برگ‌های افتاده درخت را در درمان بیماری های جگر مؤثر می‌دانند و در سورینام برای درمان اسهال و اسهال خونی، برگ‌های درخت گارم زنگی را مانند چای دم می‌کنند و می‌خوردند، همچنین از برگ‌های آن برای ضدعفونی آکواریوم‌ها استفاده میشود.
شاخه های درخت نمایی شبیه به چتر چند طبقه به درخت می‌دهد. در همه کشورهای محل رویش به خاطر زیبایی و سایه دار بودن به عنوان درخت زینتی در مناطق شهری کاشته می‌شود. چوب لوز سرخرنگ، محکم و در مقابل آب بسیار بادوام است. میوه لوز نخست سبزرنگ و کال است، میوه‌های لوز در دو رنگ زرد و قرمز وجود دارد که میوه قرمز ترش مزه و میوه زرد شیرین است. میوه آن مانند انبه گوشت زیادی نسبت به هسته ندارد، اما بسیار خوش طعم است. هسته بزرگ لیف پوشیده‌ای هم دارد که دارای مغز خوردنی است.